ทริปพิเศษ"ชมรมรถถีบทัวลิ่งส์มอเตอร์ไซโบราณ"

[มยุรธุช]

ทริปพิเศษ”ชมรมรถถีบทัวลิ่งส์มอเตอร์ไซด์โบราณ”
จากทริปงานสิงห์เทา-ทองในช่วงเช้าที่ผ่านมาพวกเราสลายตัวกันเร็วเหลือเกิน ทั้งๆที่ผมบ้าพลังปั่นจักรยานกลับบ้านด้วยตัวเองแล้ว ยังถึงบ้านในเวลา สิบเอ็ดนาฬิกาตรงเท่านั้นเอง กลับมานั่งๆนอนๆไม่มีอะไรทำ จนช่วงบ่ายซ่อมรถทำโน่นทำนี่จนหมดไม่รู้จะเล่นอะไรแล้ว คิดได้ว่าหูเบาะรถผม CB 72 มันหักอยู่เลยโทรไปหาเล็กว่าอยู่บ้านหรือป่าวปรากฏประธานเราไม่รับสายซะงั้น เลยเอาเบาะวางกับรถแล้วขี่ไปที่บ้านท่านเล็ก พอไปถึงบ้านช่างเล็ก ช่างเล็กอยู่ครับ แถวสลบไสลอยู่ เลยไม่กล้าปลุกเดี๋ยวท่านพิโรธ เรื่องนอนของท่านเนี่ยเรื่องใหญ่เลยครับบอกกันไว้ก่อน
เมื่อท่านหลับผมก็ ลากเครื่องเชื่อมโลหะของร้านท่านมาลองทำเองดูเพราะเคยร่ำเรียนอยู่มาเหมือนกัน แต่ไม่เคยทำนานแล้ว พอดีพี่เสรี ออกมาหาท่านเล็กพอดี เลยให้พี่เสรีช่วย แต่ปรากฏว่าไม่สำเร็จ เพราะใจไม่ถึงกลัวเบาะทะลุ เลยรอท่านเล็กตื่นบรรทม และเหมือนพระเจ้าเมตตา มีลูกค้ามาทำของพอดี แม่ของท่านเล็กจึงต้องไปปลุกออกมาหาตังใช้แม้ว่าจะเต็มใจก็ตาม เมื่อท่านเล็กทำงานลูกค้าเสร็จ เลยมาทำเบาะให้ผมต่อ โดยใช้เวลาไม่นานไม่ถึง 5 นาที เบาะผมก็เสร็จเรียบร้อย นำไปติดตั้งที่รถเหมือนเดิม
จุดที่ทำให้เกิดทริปเฉพาะกิจนี้อยู่ที่ตรงนี้ครับ พี่เสรีอยู่ๆมาชวนผมว่าไปเที่ยวจัน กันดีกว่าไปดูรถบ้านพี่ดิษฐกัน ผมเลยถามกลับว่า “ถ้าพี่ดิษฐไม่อยู่ละพี่ “พี่รีก็ตอบเรื่อยๆตามประสาแก” งั้นก็ไปเดินโรบินสันเล่น” เมื่อได้ข้อสรุปสองคนพี่น้องเลยขี่แมงกะไซด์ควบตามกันไปจากบ้านท่านเล็ก จุดหมายจุดแรกคือบ้านพี่ดิษฐที่ตลาดริมน้ำ หลังวัดโรมัน เมื่อถึงบ้านพี่ดิษฐ ปรากฏว่าพี่ดิษฐไม่อยู่ ไปซื้อของเดี๋ยวกลับ ผมกับพี่รี เลยเดินเล่นแถวริมน้ำรอพี่ดิษฐกลับมา เราเดินเล่นกันอยู่ซักพักได้เดินกลับมาที่บ้านพี่ดิษฐเห็นพี่ดิษฐยืนอยู่หน้าบ้านทักทายกันเดี๋ยว พี่ดิษฐเลยเล่าว่าที่จริงตอนบ่ายพี่ดิษฐนัดกับพี่บวรไปขี่รถเล่นที่อู่ต่อเรือเสม็ดงาม แต่พี่บวรติดธุระพอดีเลยไม่ได้ไป พี่ดิษฐเลยถามว่าเราไปขี่รถเล่นกันไหม ผมกับพี่รีไม่มีอะไรทำอยู่แล้วเลยโอเคไร้ปัญหา ตอนนี้ cd125 สีแดงเพลิงของพี่ดิษฐ ตามด้วยcb72 และยามาฮ่าแม่บ้านของพี่รีพร้อมออกทริปแล้ว
เราตกลงกันว่าจะขี่ไปตามสมาชิกตามบ้านใครอยู่ก็ลากตัวกันออกมาประมาณนั้นบ้านแรกที่ไปหาคือบ้าน อ.ตั้ม สรุป อ.ตั้มไม่อยู่ บ้านต่อไปบ้านพี่บวรก็ไม่อยู่ ผมเลยเสนอว่าไปพลิ้วกันดีกว่า บาส น่าจะอยู่บ้านแน่นอน แก็งมอไชด์ของพวกเรา จึงบ่ายหน้าไปที่พลิ้วด้วยเส้นทางสายเดิมของรถถีบที่คุ้นเคย จนมาถึงหน้าบ้านบาส และบาสอยู่บ้านจริงๆตามคาดเดา บาสออกมาจากบ้านด้วยหน้าตาตื่นๆงงๆ คำแรกที่ถาม”มาทำไมกัน” เราเลยบอกจุดประสงค์และไล่บาสไปเอา c 95 ของบาสออกมาซะดีๆ บาสก็ปฎิบัติอย่างว่าง่าย ไร้ข้อโต้แย้ง และเบาสก็ขี่นำพวกเราไปตามเพื่อนร่วมก๊วนบาสทางพลิ้ว บ้านแรกเป็นศูนย์รวมของกลุ่มเป็นบ้านช่างประจำกลุ่ม ชื่ออะไรจำไม่ได้ครับขอโทษทีครับ ช่างประจำกลุ่มบาสออกมาคุยอย่างงงๆ แต่บอกรอเดี๋ยวเคลียร์รถเดี๋ยวไปกันเลย ระหว่างที่รอ บาสได้โทรไปตามเจ เจก็ออกมาด้วยอาการงงๆว่า เกิดอะไรขึ้นทำไมมันมากันกะทันหันแบบนี้ จนคนต่อมาอ.ตั้ม บาสได้โทรไปเร้า ครั้งแรกบอกว่าบอกช้าไปกำลังพาแม่บ้านไปออกกำลังกาย แต่ในที่สุดทนสิ่งเร้าไม่ไหวเลย โทรกลับมาบอกให้รอก่อน แกจะไปด้วย เราเลยรอ อ.ตั้มกันพักนึง ได้ชื่นชมรถคันโน่นคันนี้ไปตามเรื่อง และมาดูรถ cb 100 ของเจที่กำลังปั้น รถสีเดิมโรงาน ได้อารมณ์อย่างแรง แห้งได้ใจ กำลังกลับมาโลดแล่นบนถนนอีกครั้งหนึ่ง

[มยุรธุช]

รออยู่ไม่นาน อ.ตั้ม ก็ควบ c95 คันเก่งแกมาถึง โวยวายเล็กๆ ว่าอะไรกันว่ะ จะไปท่งไปเที่ยวไม่บอกไม่กล่าวกันเลย เลยเล่าว่าไปบ้าน อ.ตั้มแล้วเห็นไม่อยู่เลยออกมากันเลย จากทริปงงๆมากันสองสามคันตอนนี้ชักไม่เล็กแล้ว ประกอบด้วย cb 72 1คัน
cd 125 อีกหนึ่งคัน พร้อมด้วย ตระกูล c 92-95 อีก 4 คัน แถมด้วยรถยามาฮ่าแม่บ้านของพี่รีอีกหนึ่งคันเป็น 7 คัน ซึ่งพี่รียังบ่นเสียดายไม่หายรู้งี้กลับไปเอาวิงค์ สิงห์ทะเลทราย ท่อแป๊ป แกออกมาก็ดี(ไว้คราวหน้าละกันพี่เกรงใจตำรวจเค้ารถพี่มันสุดยอดเกินเหตุไป) จนกระทั้งเราไปลากเพื่อนในก๊วนของบาสคนสุดท้ายที่บ้านของเค้า พอเจอหน้าก็มีอาการงงๆเช่นเคย แต่ในที่สุดก็ยอมออกมาด้วยกัน โดยมีจุดมุ่งหมายคือสะพานแหลมสิงห์
จากทริปขำๆเล็กๆตอนนี้เริ่มไม่เล็กแล้ว รถมอเตอร์ไซด์ ฮอนด้าโบราณ+ยามาฮ่าแม่บ้านอีกหนึ่ง รวม 8 คัน ขี่เป็นแถวยาว เสียงดังลั่นถนน จนผู้คนต่างสนใจ ผ่านไปตรงไหน มีแต่คนมอง ประกอบกับพระอาทิตย์ยามเย็น อากาศกำลังสบายๆ ก๊วนเราเลยขี่กินลมชมวิวมาเรื่อยๆ จนถึงเชิงสะพานแหลมสิงห์พวกเราออกเงินซื้อเบียร์พร้อมขนมขบเคี้ยว พอสมควร ไปร่ำเมรัยกันบนสะพาน
เมื่อถึงบนสะพานเราต่างจอดรถเป็นระเบียบเรียบร้อย ต่างคุยกันเรื่อยส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องรถซะโดยมาก มีผู้คนสนใจเราพอสมควร มีมาถ่ายรูป เสียดายที่พวกเราไม่มีใครมีกล้องติดตัวไปเลย ยกเว้น อ.ตั้มที่เก็บภาพทริปนี้ลงบนโทรศัพท์มือถือ
จนพระลบเคลื่อนคล้อยลงต่ำแสงสุริยะเริ่มอ่อนแรงลง พวกเราเริ่มตึงๆกันแต่มันถึงเวลาต้องลาจากทั้งๆที่ยัง เสวนากันต่อเพราะต่างคุยถูกปาก ถูกคอกัน แต่จำเป็นต้องลากลับกันไป โดยมีพันธสัญญากันว่าต้องมีทริปครั้งต่อไปโดยมีการนัดหมายกันเป็นเรื่องเป็นราวกว่านี้ เพราะทริปแบบปล้นสะดม แบบนี้สนุกจริงแต่เวลาน้อยไปหน่อย ทั้งหมดเลยแยกย้าย ทางผมกับพี่รี ได้ข้ามสะพานกลับไปทางท่าใหม่ ที่สำคัญต้องขี่ตามพี่รีเท่านั้น เหตุผลเหรอครับ ไฟหน้าเจ้าcb 72 ของผมมันไม่มีนี่ครับ ไว้ถ้ามีทริปใหม่ เพื่อนชมรมรถถีบ ที่มีมอเตอร์ไซด์โบราณ หรือไม่โบราณจะมาร่วมด้วยก็ได้ครับ เปลี่ยนบรรยากาศกันดูครับ
กระยอดินนรธา
23/3/52

[มยุรธุช]

ปล.ที่เอาทริปพิเศษนี้มาลงในกระดานพูดคุย เพราะมันเป็นกิจกรรมขำๆของเพื่อนสมาชิกในชมรมฯที่เกิดขึ้นแบบเฮฮา เลยเอามาลงกระทู้เล่าสู่กันฟังเผื่อใครสนใจอาจนัดกันนอกรอบไปขี่มอเตอร์ไชด์เที่ยวกันบ้าง เพราะอันที่จริงในชมรมเรามีสมาชิกไม่น้อยเลยที่เล่นมอเตอร์ไซด์โบราณควบคู่ไปด้วย อย่างท่านประธานเอง ยังอุตส่าห์ มีเวสป้า ซ้อนไว้ที่บ้านด้วย เอามาขี่กันซะดีๆ..

[ท้าวยายม่อม]

..จริงป่าว...พี่มียามาฮ่า...สมัยคุณยายยังสาว.....(คันที่จานตั้ม..ตามจีบ..นั่นแหละ )

.....จะแอบยืมคุณยายไปซิ่งด้วยซะหน่อย....กล้ารับสาวน้อย...เข้าก๊วนรึป่าวล่ะ...

[มยุรธุช]

..จริงป่าว...พี่มียามาฮ่า...สมัยคุณยายยังสาว.....(คันที่จานตั้ม..ตามจีบ..นั่นแหละ )

.....จะแอบยืมคุณยายไปซิ่งด้วยซะหน่อย....กล้ารับสาวน้อย...เข้าก๊วนรึป่าวล่ะ...

ยายมาฮ่า เอ้ยยามาฮ่าพอได้ครับ แต่สาวน้อยนี่ไม่แน่ใจ ไม่แน่ใจว่า อายุน้อย หรืออะไรเหลือน้อยกันแน่ครับเหอๆ